Clubheld Rudi Boidin: ‘Het gaat om de ritten, niet om de snelheid’
Door: Len Wolters PZC
Deze clubheld woont weliswaar over de grens, maar is wel degelijk een Zeeuws-Vlaming. Rudi Boidin (49), woonachtig in Maldegem en geboren in Oostburg, is sinds 2009 lid van Trimclub Aardenburg. Hij is penningsmeester en onderdeel van de kledingcommissie. ,,En een paar jaar geleden werd ik gebombardeerd tot wegkapitein”, lacht de vrijwilliger.
In de PZC van dinsdag 25 oktober 2017. staat een artikel over onze ‘clubheld’, wegkapitein en penningmeester Rudi Boidin.
Een paar weken geleden lag Rudi Boidin op het asfalt. Hij liep daarbij een hersenschudding op. Inmiddels gaat het weer goed met de vrijwilliger van Trimclub Aardenburg, die als navigator de clubtochten op zondag leidt. ‘Risico van het vak’, zo valt het ongeval te omschrijven.
Boidin werd in 2009 lid van de trimclub en trad in datzelfde jaar toe tot het bestuur. ,,In het verleden voetbalde ik. Door blessures moest ik stoppen. Later skeelerde en schaatste ik. Ik zocht naar nog een sport. Mijn buurman wilde graag gaan fietsen en mijn broer was destijds al betrokken bij TC Aardenburg. Van het één kwam het ander.”
Al een aantal jaar voert Boidin iedere zondag, in zijn hoedanigheid als wegkapitein, het ‘peloton’ recreanten aan. ,,In het verleden reed een ervaren iemand vooraan, die de routes uit z’n hoofd kende. Ik werk met een GPS-systeem. Het gaat ons niet om de snelheid, maar puur om de ritten. Na afloop drinken we een biertje. Ik hooguit twee, aangezien ik nog een tiental kilometer naar huis moet fietsen.”
Afwisseling
Ongeveer een uurtje doet de inwoner uit Maldegem erover om een route in elkaar te knutselen. Elke zondag rijden acht tot vijftien leden mee. ,,Afwisseling in de ritten is enorm belangrijk. De groep waardeert het om op plaatsen te komen waar we niet eerder geweest zijn. Ook is het zaak om niet langs te drukke wegen te rijden en moet de kwaliteit van het wegdek goed zijn.”
In het begin ging dat niet altijd van een leien dakje. ,,We hebben weleens een paar keer langs hetzelfde kasteeltje gereden”, bekent Boidin. ,,Soms zijn er onverwacht werkzaamheden of is het wegdek niet goed. Dan moet je improviseren.” Eén van de leden herinnert zich nog een onder water gelopen tunneltje. ,,Dat waterpeil lag wel een meter hoog.”
Niets aan de hand
Tegenwoordig laat de geboren Oostburger zich niet meer zo snel gek maken. ,,Als de groep doorheeft dat we van de route afwijken, begint iedereen te lachen. Ik doe alsof er niets aan de hand is en probeer ik op een andere manier terug op de route te geraken, in de hoop dat we geen doodlopende straat inrijden en ik alsnog alles over me heen krijg”, besluit hij lachend.